Nur-dan Işık Şiiri - Müşra Kocabaş

Aynı anda hissedip yıllar sonra,
Aynı anda uzanmak tuşlara.
Aynı anda geçirmek aklından,
Belki bir ömür boyu,
Farkında olmadan.
Yirmi sene olsa da görmeyeli,
Bilmek hep aklında olduğunu.

Bir mektup varmış elinde,
Açıp tekrar okuyamadığı,
Duvarında asılıymış yıllardır,
Yazdığımı unuttuğum.

Hasret buymuş demek,
Hissetmekmiş.
Işık buymuş,
Yol ayrılsa da,
Gönül kaybolmazmış.
Dil unutsa da,
Yürek bırakmazmış.

Geçse de bir ömür,
Sesini duymak tekrar,
Anı yaşamakmış.
Sanki aynı odada,
Karşı karşıya gibi,
Mesafeleri, saatleri,
Farkına varmadan,
Harcamakmış...

Hak ödenemezmiş,
Verilen emek unutulmaz.
Gülen gözler yok olmazmış,
Zihin yarı yolda bırakmadıkça.
Hatıralar kaybolmazmış,
Sevgi ise sunulan bir parça,
Lezzeti hep damakta kalırmış…