Nûpelda Şiiri - Müjdat Güven

Mavi bir bulut düşer gözlerine
Yaşamak dediğin merettir o Nûpelda
Damla damla terk eder kirpiklerini
Ağlamak dediğin nimettir o Nûpelda

Düşün ki dünya, tek ve bir
Bir yanında leylaklar açmış
Bir yani tarumar
Ve senin gözlerinde mavidir tomurcuklar
Benimkiler daha kırmızı
Ve dünya nasıl tek nasıl bir ?
Başka dünyalar da vardır
Gidelim Nûpelda, kim bilir ?

Bilir misin
Benim memleketimde laleler ters açar
Başka memleketlerde başka çiçekler
Bembeyaz bulutlara açarken kucaklarını
Benim göklerim de bahtım kadar kara
Belki ondandır çiçeklerimin toprağa yüz tutması
Benim gibi
Bu da mi tesadüf Nûpelda ?

Mavi bir bulut düşer gözlerine
Soluklanır bir martı masmavi denizinde
Mavi mavi umutlarla konar aşk omuzlarına
Damla damla düşerken içine mutluluğun
Beni düşün, uykuların kaçsın Nûpelda

Düşün ki gözlerimde hasreti beyaz göklerin
Ve bir sevda ki gözlerinden kara
Korkusundan başımı eğdiğim
Bir vakit ki usul usul yüreğine değdiğim
Karanlığım bende kalsın
Görürsen,açma perdelerini beni sokakta
İşte dünya tek ve bir
Sen ölmek için yaşarken alabildiğine
Ben yaşamak ümidiyle ölmeliyim Nûpelda

(12 Ocak 2012, Çanakkale )

( Yayın: Genç Kalemler Antolojisi, Bi'umut Dergisi)