Nupeel da ibbbbbre sonsuzluk kırlangıcı

Nupeel da, Nupeel da
Ufuk la çakışık bir yamaçtayım hayal dehlizin de
Poyraz esiyor..Diz boyu kar var…
Eteğin de …Ne ceylan dan –
Eteğin de... Ne kar çiçeğinden –
Loş Kar’ın beyazımsı rengin de!

Darağacı kesilen çehresi
Ağzı nurdan örgülü hira bakarken suratıma …Tek ses –
Alnı çizgisiz kızgın-kızgın bakarken suratıma…Tek renk yok –

İnsan dedikleri
Bumudur hakikaten
Bazen çizip bazen silen..
Bir ucubemidir..dedikleri insan…
Bir gel-git paranoyasımıdır…
Bu meçhul kahraman…
Rüzgarı içten esen
Etik bir saklambaçmıdır dedikleri insan….

Sonsuzluğa açılan dev bir kapının eşiğin de
Onur-gurur ikilemi ile
Nupel da dan kopan… bir damar mıdır?
Suzuzluktan hayat iksirini…değil ulaştırmak
Ulaşamama korkusunun çıkışımıdır göklere
Zorlanan kafesin den yüreğinin…
Leyla nedir acaba… bir su damlasımıdır..
Uçuşan meleklerin ellerlin de gökyüzün de ki yağmur
Kurtuluş nedir acaba… Yokmu bu sorunun kesin bir cevabı…

Kurtuluş nedir acaba… Yokmu bu sorunun kesin bir cevabı…
It-ri ye ayrılık üflemek mi düşecek ti ney’in den
Rus alfabesi gibi okuması yazması bir değimlidir duyguların…
Lirik değil mi dir yaşananlar – yaşanması gerekenler…
Alıp götürmez mi aktığı yere insanı
Nupel da
Gazi si yokmudur … her giden şehidi mi olmuştur.
Ilgaz yolun da Leyla nın
Çapraz bağladım ellerimi… son defasına bağladım ellerimi yüreğimin üstüne çaprazcasına…