III.
Gidiyorum nun!
Çıplak ayaklarım
Islak kumu eziyor
Ara sıra dalgalar ıslatıyor ayaklarımı
Sonra kuşlar
Gitmekte olduğumu bilip el sallıyorlar bana
Vazgeçişimin sessiz bir vedası bu nun
Vazgeçişlerimin sonuncusu
Yutkunuyorum artık
Aldırış etmediğim her şey
Boğazımda bir düğüm sanki
Bugün ben o düğümü çözüyorum
Ey sevgili nun!
Sevdim seni
Hiç kırgın değilim sana.
Bir kez ümit vermedin bana
Gördüm ki
Gördüm ki uzaklaşıyorum kendimden
Yitirip gidiyorum benliğimi
Şimdi sessiz bir elveda kaldı bana
Çatlak dudaklarımda oluşan
Acı bir gülümsemesin artık
Hep iyi hatırlayacağım.
Manolya Şiirleri
Kayıt Tarihi : 2.5.2025 22:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!