Önce seni düşünmeyi bırakmalıyım..
Sonra kalemi..
Bos kağıtlara da gitmemeli elim..
Susmalıyım... Söylememeliyim o iki kelimeyi..
Susturmalıyım içimdeki hıçkırıkları..
Dindirmeliyim gozlerimdeki yorgun sağanağı..
konuşmadan da yaşarmış insan kendi kendine
bir başına zamandan azad edilmişcesine
umursamaz susarmış insan karanlık odalarda
konuşmadan da yaşarmış insan
kelimeleri dudaklarına mühürlüymüş gibi..
Zamana borcumu ödemeye devam ediyorum
Yani yaşamakla cezalandırmış olmalı beni tanrı
Beyaz saçlarım olmalı,
Yüzümde yaşanmışlik dolu yılların derinliği,
Çizgiler...
Birkaç öyküm olmalı daha yaşanması gereken
Geçmezmiş sanırdım bazı acılar, yaralar...
Değişmez gibi gelirdi sancılar.
hiç gitmeyecekmiş gibi kapımda bekleyen yalnızlığım ve hüzünlerime rağmen
zaman üzerine düşeni yaparmış farkettim..
Her şey geride kalırmış
bu güne kalansa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!