Numro IV; Din Bezirgânlığına Soyunan Cih ...

Tanımam şahsı külliyenizi
Aslında yok merakımda
Necip Fazıl gibisiniz anladığımca
Usta bir kalemin yalancı soytarısınız
Gözlerinizde kör patlak Japon Balığı gibi…
Korkunun karanlığı yuvalamış göğsünüze
Aynı ortaçağ papazları gibisiniz
Tekkelerinizde, dergâhlarınızda
İmam diye yobazlığın, cehaletin softalığın tohumlarını yeşertirsiniz…
Kalbinizde çürümüş bir elma kadar kurtlu sizin
Adamlığın raşî kaçtan gidiyor sizin tarikatlarınızda
Keçinin bokundan medet umuyorsunuz
Putperestleri karalayıp
Etten bedenler Allahlar yaratıyorsunuz…

Size kalırsak beyim
Simsiyah çarşaflara kapatıp kadınlarımızı
Bir haber etmeli dünyadan…
Çocuklarımızın analarının üstüne
Üç karı daha alıp
Ördek sürülerini gibi dolanmalı…

Anlamıyorum nasıl bir yalan bu
Nasıl körlük
Ne kadar cehalet
Öyle acizsiniz ki siz
Hırsızlık edenin kolunu kesmek isterseniz
Ama
Dininizle hırsızların ağababalarını beslersiniz…

Din din dersin
İyi hoş kendi yalına kendin bile iman edersin
Ama benim şarabımdan, namazımdan, Allahımdan sana ne!
Ben ilen mi? Yanacaksın cehennemde
Bir korkunuz var bence
Derdiniz ne camiî ne Kâbe
Yıkılmasın diye pazarladığınız
Korkunun dini, cehalet ve karanlık
Anlamasın diye
Götünüzden uydurduğunuz bin türlü yalanı insanlık…