Numara 29 Şiiri - Ömer Dalman

Yer Birinci mi,
dördüncü mü,
Yeni Levent mi bilinmez...

Bir parkın yanı...
Koskoca bembeyaz
yalıbaskısı kaplı bir ev...
İçeriden eser görmek mümkün değil!
Duvarlar adam boyundan yüksek...
Kenarlarda kırmızı kameralar...

Daracık sokak arasında
merak etmemek mümkün mü? !
iyice insanın gözüne sokmuşlar.

Yola bakan üç cephe de penceresiz gibi bir şey! ?
İçeride uzaylılar mı yaşar,
ecinliler mi koşturur,
gün ışığından korkan vampirler mi ya da? ! ..

ve fark etmedim sanmayın
o ufak tuvalet penceresi bazen
ufak bir ışık verir gün boyu
sanki bir işaret gibi
buradayız der gibi? ! ..

Bugün yine geçtim oradan
o ışık yanmıyordu? ..

Kamera ise yine kızardı
hareketlerimi görünce.

Olmaz beyler olmaz...
Şehrin orta yerinde vallahi olmaz.
Bugün ben, yarın başkası
mutlaka fark edilirsiniz.

ya çıkın şehir dışına
sırra kadem yaşayın,
ya da açın kapıları
cephelere de pencereleri
delikanlı gibi durun orada! ..

Yer Birinci mi,
dördüncü mü,
Yeni Levent mi bilinmez
ama bir şeyler oluyor bu şehirde
hem de artık hiç çekinmeden
ayan beyana yakın vaziyetler!

ve meraktayım cidden
inanın arka sağlam olmasa
ben de yazamazdım şiiri ağalar!

o küçük pencerenin ışığı tüm gün söndüğünde
şehirde neler olacak? ! ..

(Kasım 2007)