Numan Kurt Şiirleri - Şair Numan Kurt

Ekinler boy atar, yeşerir
Otlar büyür
Açar düğmecik otunun mavi çiçeği
Aklıma düşer memleketimin uzayıp, kıvrılıp giden yolları
Ekinler arasında cır cır öten çekirgesi
Börtü böceği

Ne de ısıtır insanın içini
Yaz günleri
Ilık esen rüzgârla
Sabah güneşi
Komşu gelin Yeter bacının
Transistörlü radyosunda

Evler evler
Toprak damlı evler
Kış yaklaşıyor, kar, yağmur
Bu evlerin damları
Çorak ister
Çorak dediğin iki köy ötede

Öğretmenlik yıllarımda çok sevdiğim bir hikâyeyi dersine girdiğim tüm sınıflarda okurdum. Doktor yazar Muzaffer Hacıhasanoğlu'nun bu hikâyesi beni de öğrencilerimi de çok etkilerdi. "BİR FOTOĞRAF CANLANIYOR" adlı bu hikâyede yazar akşam evine giderken yerde çamura bulanmış bir fotoğraf bulur. Bu fotoğraf kısa bir süre önce elektrik direğinden düşüp ölen bir elektrikçinin aile fotoğrafıdır. Yazar, fotoğraftakileri tek tek konuşturarak bir aile dramını anlatır. Merak edenler bu hikâyeyi internetten bulup okuyabilirler.
Ben de eski siyah beyaz fotoğraflara bakıp şiir yazmayı seviyorum. Aşağıdaki fotoğraf en az elli beş yıllık, belki daha fazla. Ben de baktım ve bu dizeleri yazdım.
..................................................,.............................................
DAYIM FOTOĞRAF İSTEMİŞ

Nedense

Ne zaman çıksam sokağa
Sonbaharda
Dolaşsam parklarda, bahçe kenarlarında
Bir hüzün kaplar içimi
Kocaman ceviz ağaçlarından
Yere düşmüş

İki ağaç
Eğirdir meydanında
Biri küçük kalmış öbürünün yanında
Yaşamışlar, yaşıyorlar
Onlarca yıldır
Birbirlerine

KERPİÇ DUVAR DİBİNDE (Fotoğraflara şiirler)
.
...................................................................................................................


Bir hatıra

Soba sıcak
Bir kestane çıtırtısında mutluluk
Hava karlı,ayaz
Sisli ve çarpan
Açılır kapı, bir kadın gülücüğüyle
Eve gidelim

Tüm dedeler, torunlar ve çocuklar için şu anlık duygularımı yazdım.
................................................................................................................
(Torunlar ve tüm çocuklar için)
Anlatmıştım ya bir yazımda
“Onlar Büyürken” diye
Bebekliklerini, ilk yürüyüşlerini