Dün
Geceden kalma
Bir sabah kahvesinde yudumluyorum tutkumun derinliklerini
Zaman
Ölümün susuzluğunu yüklenmiş omuzlarına
Yine çok uzaklardasın
Yine dokunamıyorum yüreğine
Her yokluğundaki gibi
Tutamıyorum gözyaşlarımı
Şiirler yazıyorum adına
Eline dokununca kalbimi
Yüregime bakınca sevgimi
Gözlerimin icinde kendini
Görebiliyormusun sevdigim
Kar soğuklugunda sıcaklıgımı
Bazen hırcın bir dağla oldun yüregimde
Delice kıyıya gelip parcalarcasına
Kayalara vuran
Ve acıdıgını anladıgında derinlige kaybolan
Bazen gecelerde yıldız oldun
Ben gözlerinde ben olabiliyorsam
Ve kalbimde huzur buluyorsan sen
Ağlarken bir damla gözyaşını
Paylaşabiliyorsam seninle
Duygularımı anlatabiliyorsam cekinmeden
Gözlerinde gizlenen aydınlığın mahrumiyetini yaşıyorum
Gecen her dakikanın ardında.
Dayanamıyor
seni satıyorum karanlığın adına
şimdi
SEN gittin ya, hiçbir şeyin
tadı yok artık ne yediğim
yemeğin,
ne içtiğim suyun.
Ben aşkı seninle tattım
Bırak tadı kalsın
Sensiz yarınlarımda
Yaşadıgım sevdanın
Gidiyorum yar
Artık dayanmıyor
Kaldırmıyor bu yürek bu acıyı
Tadamıyor sensiz sevdayı
Senin gittiğin gibi
Hic konuşmasın
Dinlersin hep beni
Bazen kızma dersin suskunluguma
Kızılırmı sana suskun güzel
Beklersin beni yoklugumda
Merhaba delikanli dost,
Siirlerini okudum ve güzel dizelerden olusuyor, okumaya deger siirlerin var.
Böyle devam ettiginde, ileriki zaman diliminde dahada güclenerek, kitap cikarma olgunluguna eriseceksin.
Sana yazmak istedigim, alanini genisletmen ve diger siir türlerinede önem verme ...