Yel değmeden yaprak kımıldar mı
ve sel gelmeden dere coşar mı?
Bir atom taneciğinden ibaret yaşamım
Varlığın ısıtıyor çekirdeğimi
Kaynama noktasındayız şimdi aşkın
ve güneş açtıkça yüzünde, yükseliyor ısı
füzyona ramak kaldı.
Ey yâr!
sen bu yağmurları yağdırdıkça üzerime
söyle nasıl soğumasın bedenim
termometrede düşen civa gibi hüzünde yüzüm
biraz güneş açsa diyorum
biraz genleşse hacmim.
Her gelgit zayıflatıyor direklerimi
ve bu ısı farkı
çatlatacak kristal küremizi.
Kurtulsa artık diyorum
sözcükler üçüncü anlamlarından
ve her ağızdan çıkan içerse
kendi birincil anlamını.
Ey yâr!
ölümümü iste benden.
Susma yok sayıp varlığımı...
Burası şimdi bir cehennem
içim radyasyon artığı bir ölü toprak
sesin olmasa kuş uçmaz,
kervan geçmez üzerimden.
Gözlerini çekme tenimden
beni ölümlere bırakma
Yürünecek daha çok yol var ileriye...
(26.05.2006) Kabataş
Barış AlukKayıt Tarihi : 26.5.2006 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sinopta Nükleer Santrale HAYIRRRRR! ! ! ! ! !
Tebrik ederim...
Bülent KORKUT
cemal süreya'nın o meşhur dizesi aklıma geldi çok şiirinin son dizesi
'keşke yalnız bunun için sevseydim seni'
şiire gelirsem ,açıkçası beni çok etkilemedi,yaratımlar göremedim.klasik imgelerle atlatmışsın şiiri.Sivri ve sana özgü şeyler olmalı diye düşünüyorum.
TÜM YORUMLAR (6)