Altı yedi bin yıl evveldi beyaz çılgın dalgaların üstünde,
Manda tepiştiği, kuzu melediği ve aslanların, yılanların,
Sırtlan, kurtlar ve ayıların, nesli kesilmedi hayvanların
Sevdalı ve Aşıkların, dostların, mağdurların, masumların,
Öldüren amansız hırçın dalgalarda doldu Nuh’un Gemisi,
Güvercinin gagasından aldıkları zeytin dalında kan vardı.
Kim bilir hangi dağın tepesinde açmış hazineydi ağaçlar,
İnsanlar besmeleyle devam etsin duasındaydı hayatlar,
Yaşlı zeytin ağaçları şeytanı nefretle kovdu hasattan.
Okyanuslar ötesinden kara insan doldurdu korsanlar,
Küreklerde can verince cılız, zayıf kara kara insanlar,
Kıtalardan gelen odun değildi nevzuhur yüksek binalar,
Kara ve kırmızı belki beyaz insandı tarlalarda çalışan,
Şerifin yakaladığı kendi sokağının serseri hırsızıydı,
Davranan, namlusunu ilk ve son doğrultan Uncle Sam.
Barlara uzak köylerden, karalardan gelmişti kadınlar,
Eteklerinde haram ellerin haydutlarının saltanatı,
Önce altın madenlerinin yerine doldu ziftin parası,
Ah o günlerden beridir gitmez bu ufukların karası,
Pat pat eden silahla bir yerli düşürmek olmasaydı,
Köyündeki yamaçların ganimet meyveleri, çocukları,
Çıkarıp İstavrozu insanlaştırmasaydı bunları batı,
Ah New York’un metroları, ah gökdelenlerin son katı,
Bütün kıtalar emrinde kazanda şaplattıkça kırbaçları,
Yaralara tuz basmak balık yemi olmaktan elbet iyidir,
Kara çaputlu sol gözlü korsanların bir de şu hız merakı,
Görünmeyen servetler, bozdu, okyanus okyanus yordu,
Kara bandanalı denizci böyle bozuldu, şeytan kör şeytan.
Sonra pat pat eden motorlar bir hayat hakkı sunmuştu,
Artık alametler boy boy raylara demir buharlar soludu,
Nefesinin yaktığı yerlerde Ebu Cehil karpuzları ve diken,
Toz toprak içinde kaldı bütün ganimetler esirler pis,
Oysa Belçika’nın, Fransa’nın, Hollanda’nın şarabı nefis,
Portekizler, İspanyollar ve gözler Britanya kamaşıyordu,
Rosalinda koy demişti, kaptan, bekle sevgilim, gülüm,
Son seferinde Titaniğin güvertesinde öpüşen kadın,
O kadın değildi, belki fettan bedenin duygusal taciri,
Ölümsüzlüğe yüzerken ihtiras ve son gemisi kaptanın,
Buz kayalıklarından bir ateşe düştü hayali korsanın.
Kayıt Tarihi : 11.7.2015 19:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir sahur bereketi olsun, Yaşadığımız Dünya'ya anlayarak bakmak nasip olsun inşallah.
![Muzaffer Taşdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/11/nuh-ve-korsan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!