Seni Nuh’un gemisinde sevmek isterdim.
Nuh ve gemi kap ve kalp.
Öfkeyi bir mezar gibi yüreğimde taşırken;
mezarın bir karanlığın merkezi olduğunu anlıyorum ve her karanlık bana bir gölgeyi hatırlatır.
Gölgeyim ben; hıçkırıklarında boğulmuş,
bir öksüz gölge akreplerin zehrine muhtaç.
Ve siz bir serapsınız; ağulu göletinde serinleten.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta