Nuh'un Gemisi Şiiri - Serdar Şimşek

Kopsun artık bir tufan yardan
Nuh’a söyle yeniden kirlendi dünya.
Aşklar sevgiler dostluklar kalmadı
Vitrinleri süsledi mutluluklar
Artık herkesin bir fiyatı var

Eskisinden küçük bir gemi olsa
Her renkten bir çocuk
Kirlenmemiş hayaller konsa içine
Bilirsin belki bir daha kirlenmez bu dünya

Sanma ki bu bir isyandır bu bir emirdir hâşâ!
Aşkların mevsimi hep bahardır derlerdi
Bende neden son bahar

Öfkem kullarınadır benden olana
Şir koşarım sanma sakın
Bunlar secde de düşündüklerimdir bilirsin

Başımı her yere eğip
Avuç açtığımda sana
Dualarım hep aynıdır aslında
Kim ki senden para pul saltanat isterse
Varsa kaderimde benden al ver ona
Bir sabah uyandığında
İçinde Mem u Zin’nin Leyla ile Mecnun’un,
Bilindik bütün aşkların acısı düşsün
Yaşarken cehennem ateşinde kavrulmak
Her geçen gün acı çekerek yaşamak neymiş anlasın
Diz çöküp benden değil senden af dilesin
Ben Allah değilim hâşâ!
Affetmem bir daha.

Not: Bu şiirin tarafımdan seslendirilmiş şekli vardır.