Her sabah doğar tan
Ey...! Sen uyuyan utan
Senin asıl atan
Toprağın altında yatan
Seni unutmayacağım 17 yaş
Göz olsan olurdum üstünde kaş
Zaten bu işin sonu yaş
Bir gün versen olurdum arş
Neler çektirdin bana unutulur mu sandın
21. Yüzyıl deyince aklıma zulüm gelir.
Gelişin bellidi gidişinde zehir!
Utanmazsın ki sen arsızlığın haddini aştı!..
Yapacağın işteyse zalimlik vardı.
Gülme bu başlığa sakın.
Erkeğin de namusu vardır.
Sen kendine utan.
Söyleyeceklerim haktır.
İnsan vücudu ile yargılanmaz,
Ey... kara toprak dinle beni !
Bedenim dönecektir sana ebedi.
Kara toprak sana giden biri,
Dönmemiştir o günden beri.
Ruhumdan bir parça var sende,
Görebiliyorum gözlerindeki o korkuyu.
Geri adım atacak mısın öyle mi?
Düşün gerçekten bu gerekli mi?
Senden duymak istiyorum bu sözleri.
Ben pes ettim, bu kadar yeterli.
Anne güneşim ne zaman doğacak
Hüzünlü bir çocuk sana soracak
Yüreğimde yanan bir ocak
Dur ve mezardan gelen seslere bak ancak
Kader sana hesap sorar
Aşktan eğilmez şu dağlar,
Dön bir bak ki bu adam niye ağlar.
Utanıyorum sana bakacak yüzüm yok.
Zaten buna da lüzum yok..
Çiçektir bu herkes sever.
Kimisi vefalıdır koklar geçer.
Kimisi şefkatlidir altına su döker.
Kimisi kördür ezer geçer.
Kimisi bencildir kırar belini, alır gider.
Bu toprakların altında yatan vardır,
Unutma ki bu vatan yardır.
Sen yatağında rahat uyu,
Bu ülkede nice kahramanlar vardır.
Sen utansan da Türk derler bize,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!