bıraktığında gökyüzü göz yaşlarını, taneleri çarpıyordu saçlarına.
dokunuşunu hatırla sana yagmurun, ellerin de tutuşturduğun ıslaklığı
gözlüklerinde bıraktığın buğuları, yük olduğunu hayatın.
değişmiyicem diyip değiştirdigin şeyleri hatırla, sonra ne kadar değiştiysen.
bir şemsiyenin altinda ıslanmadan yürüyen insanlara bak
oysa dünya'nın en güzel şeyi ıslanmak, gözlerindeki yaşları salarken
kahveni ince bir adımla kavradığını, düşmekten kurtarıp
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta