bıraktığında gökyüzü göz yaşlarını, taneleri çarpıyordu saçlarına.
dokunuşunu hatırla sana yagmurun, ellerin de tutuşturduğun ıslaklığı
gözlüklerinde bıraktığın buğuları, yük olduğunu hayatın.
değişmiyicem diyip değiştirdigin şeyleri hatırla, sonra ne kadar değiştiysen.
bir şemsiyenin altinda ıslanmadan yürüyen insanlara bak
oysa dünya'nın en güzel şeyi ıslanmak, gözlerindeki yaşları salarken
kahveni ince bir adımla kavradığını, düşmekten kurtarıp
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta