Nüfus Kağıdı Şiiri - Gülay Garip

Nüfus kağıdı

her yeni gün hızla eskimekte
şubat dün gibi boynuma asılı
oysa yarım bir kasıma ilerliyorum
dilimde kullanılmış sözcüklerle
ondandır dünün sebepsiz boşalmışlığı

ne çabuk boyu kısaldı
koca bir yılın
daha dün diyordum,daha dün
ne kocaman bir griydin sen
ne heybetli
ve yağacak bir bulut kadar içli
bu siyah beyaz terleri gömdüğümü sanıyordum
sesinden fırlayacaktı ebemkuşağı
sustun kaldın

bir çok şey iyi olabilir artık
bir çok şey de kötü
ve müsebbibi değilim eskimişliğin
öyle çok benimsemişim ki seni
içimde saklı bir şehirsin
silkelensem
bizden başka herşey düşecek
yerinden oynayacak kinaye
içleri dolacak sözcüklerin

bir de tanımlayabilsem seni
isimsiz nüfus kağıdısın iç cebimde...

Gülay Garip