NÜANS
Ah! Hayran olunası… Her oluşum Ahenk içinde; kış mevsiminin zamanında gelip, yaz sıcağını özlettirmesi, daha bıkmadan gecenin sabahı müjdelemesi. Ne güzel türlü nebatatın hayvanatın doğada gizlenmesi; insanın alacasının içinde olması gibi… Ne güzel; iyiyi, kötüyü; zararlıyı, faydalıyı; olanı, olmayanı anlayacak; düşünecek, seçecek bir aklımızın olması ve tüm insanlara saygısını eşitleyen, ancak; sevgide layık olanı -iyiyi- kıymetlendiren yüreğimizin; bilincimizle aynı yolda gitmesi… Ve bu dengenin neden önemli olduğunu düşündüren öğreten zamanın, herkes için adil olması; ne mükemmel…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta