Nüans Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Aslında bir ayrıntı aşk

onca yoksulluk arasına eklensin varsın bu da

küçük minicik dokunuşlarla dokundum kalbine
ne yapayım söylemedin ki
yara eski bir yara imiş
tutmamış dikiş
yarim

ellerim kırılaydı da dokunmasaydım
nolaydı
bir çare olaydı

bir baş soğana yumruk atar gibi
yakmadıysa da gözümüzü
kalbimize düştü yangın da
yine de
gözüne gözüne vurduk
canına okuduk kavganın

sağolsun canın

bakmadık haram diye
görmedik bilmedik sevmek nedir
demesek keşke

canı burnunda tez bir aşk
biter biterdi ne de olsa
doğasında bitmek var
ah yar yar

sensiz de geçermiş
sensiz de geçermiş günler
saatler geçermiş sızıyla

işte budur ahvalim
gün geçer gölgesi kalır ardında
aşk biter acısı kalır yürekte

sanmam ki kimseler değil ayırdında
öksüz kalmış aşk
nefretin karanlığında

ben mi gelmedim sen çağırdın da
ben mi duymadım

belki aynı lisanı konuştuğumuzda

galu belâya kaldı sevdamız

bak
bu gün de yarın olduğunda dün olacak

yara pek yeni
azacak
hiç bir hekim çare bulamayacak
sızlayacak
derinden derinden

çektim artık anlasana ellerimi ellerinden
aşk'a küstüm ben

canımız çekilse de donsa da kanımız
bu sızılara katlanacağız
unutacağız
unutacağız
unut
unutabil

28/Eylül/2012/Cuma/Bodrum