Nü ve Martı Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Nü ve martı

yapma!-yapma böyle!!!-hayır
hayır böyle değil-şimdi değil-sırası mı şimdi
buna dayanamam

bir sen kalmıştın elimde
bağırdım çağırdım duymak istemedi
kulak asmadı-deli etti beni

sonunda olan oldu battı hayallerimin botu
zaten şişme botdu

sonra denize bir nü çizdim
bir de baldırı çıplak bir martı

nü,yü giydirdim-deniz kızını soydum

derinlerden bir ses geldi- seesss sesssss sess -dedi ki
ak kara kara da ak

orda bulduğum bir simitle girip denize
indim derinlere

kurtardım bir kaç hayalimi
hayat öpücüğüyle

sımsıkı sarıldılar
azarladım tabi -bir daha mı- yemin ettiler asla dediler
asla

çıktık su yüzüne-nü gitmişti-martı ölmüştü
deniz kızının akibeti belli değilken

deniz gel diyor çağırıyordu beni-beti benzi atmıştı
korkuyordu

gel kucaklaşalım
ama ben yüzme bilmem ki
sordum dün dedim biri mi öldü burda

evet dedi duymadın mı -bir şair öldü
bir şairin de hayalleri boğuldu bağrımda
çok azını kurtarabildi şaire

Yüksel Nimet Apel

4. Temmuz.2019.Perşembe.Bodrum

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.