Öyle bir yokuşki bu
Kayboluyor kalabalıklar
Bir bir
Sadece kırmızı bir leke
Var
Kan izleri
Beklide gülün yapraklarıydı
Caddeleri renklendiren
Ama bir tutam koku yoktu.
Asvalt boşluk ta
Bir İstanbul seferiydi benim ki
Koyu renkli
Şehre küstü yazan …
Mehmet ağanın
Dolmuşun da
Anlattı bana sevgisini
Sevgi' dedi, 'oğlum büyük nimettir'.
Her şey değişir,
Değişmeyen tek şey sevgindir.
Bak Gülpembe'me,
İlk gördüğüm an sevdim onu...
Ölene kadar da seveceğim.
Ölümün ayırmaması için yalvarıyorum geceleri
Öylesine sevdim ki Gülpembe’yi,
Onu bırakıp gitmektense
Onunla gitmek isterim ölüme.
Sen de öyle sev.
Öyle sev ki,
Herşey gitse de yüreğinden
Gitmeyen bir o kalsın.
Yada sende git beraberin de
Yüreğinle
Ve sıra geldi sana
Aşk çizgilerini
Yaprağında soluduğum NU PEL DA
Sırrın olsun
Saklayabilirsen sevgini
Sende
Koyu renkli
Şehreküstü yazan
Mehmet ağanın
Dolmuşun da
Kayıt Tarihi : 10.6.2006 16:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zekeriya Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/10/nu-pel-da-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!