Notlar 5 Şiiri - Hüseyin Doğan

Gündüzler gecelere bölünmeden önce
Bölünmez bir ateşin etrafında dönermiş pervaneler...
Var büyüdükçe yokta büyüyor...
Büyüttükçe büyütüyoruz...
O yüzdendir var ile yok arasındaki gelgitlerimizin artışı...

Yalanları ruhu olan ve onunla dirilen çoğulların
Uykularından hiç kalkmamalarını dilerdim...ama, çok zor.

Akılla çelişen Aklın
Akılsızca yokettiği bu zaman ne acı...
Ne acı ölen bebelerin sessiz çığlıkları...
Ne acı, biriktirilen ve bitirilen medeniyeti bir arada yaşamak zorundalığı.

İsyanı ve isyankarı çıkarı kadar yok eden düzende
Emirler deste
Ölümler düzinelerce.

...Umudun sesi duyulmaz gazze bağlarında..
Kan ile sulanır her şey kırmızıya boyanır buralarda
Her bahar ölüm çiçekleri açar
Ve çiçekler çok körpe solar yıkık duvarlarda...

İçimdeki Utanç o türküyü bu kadar bilmek midir?
Yoksa bu türküyü söylettiren var'ın farkındalığı ile yaşamak mı?
Düşünmeye utanıyorum
Söylemeye utanıyorum

Keşke içimizde biriktirdiğimiz iyi ler
Kötülüklerimizi de artırmasa..
Keşke hiç ve hep olmasa.
Ölümde olmasa ölümsüzlükte...
Bir tek Bir olana aşk olsa
Ve o da tüm yüreklerin ummanı içinde.

HD 2009 Baku