günlerdir sendeyim,
günlerdir esaretinde
tanrı çizmiş resmini yeryüzüne
benim aklımı almış takmış gözlerine..
sen öyle gül ki
sen öyle bembeyaz bak ki
güneş heveslensin yüzünü aydınlatmak için
yıldızlar kavga etsin ay'la
seni daha çok izleyebilmek için
bir tek tanrı özlemesin
benden daha fazla seni...
parmaklarının ulaştığı bir nota olmayı yeğlerdim
böylesine yokluğunun mecburiyetinde olmaktansa
isminin yanında bir harf olmayı yeğlerdim
bilirdim çünkü
mutluluğu yalnızca sana ipoteklemiş melekler..
Kayıt Tarihi : 28.1.2011 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ona(b.d.) ithaf edilmiştir.
![Gökhan Durgut](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/28/nota-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!