uyanmamışım
gözlerim açılmamış
sevmişim bir kadın
tüm kadınlardan başkaymış
nefeslerim kesilmiş önce
sonra durmuş yüreğim
sonra çürümüş bedenim..
ben sevmişim yüreği kirli bir kadını
ben sevmişim teni kalabalık kadını
ben sevmişim aklı kalabalık kadını
ve unutmuşum..
eksilmişim kendimden
zaman geçmiş
içime umutlar ekmişim
hasatımda acımışım
kendime
doğmuşum sonra
dünyanın ilk erkeği kılığında
ölmüşüm
kendi nefesimle boğulurken görülmüşüm
bilincim kanatırken bedenimi...
Kayıt Tarihi : 17.3.2010 20:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
geçmiş zamanı başka nasıl anlatabiliriz ki..miş miş miş!
olsun. Herşey gönlünüzce olsun.
TÜM YORUMLAR (1)