Not Defterimde Unuttuklarım -1

Gül dalının gençlikteki hükümranlığı şimdi artık unutulmuş..
...............izlerinde aranırken, susuzluğu tatmak
çok başka oluyor. Gül Dalını yorumlarmısın dendiğinde hep şaşırır
duraklardım..
...........O bir semboldü tarif edemediğim sevdamın
............O beyaz bir güvercindi kanatsız,
............kalbimi yuva olarak tahsis ettiğim günlerimde
Beyazlığında kendimi gönüllere taşır, gönüllerle tanışırdım.

Çoban döşeğini hatırladığım güneş batımı tablolarda tualimdi gül dalı
Gönlümdekileri resmettiğim....

Büyük laf etmişim besbelli, bir otel odasında uykuyu bulamamak
Onurumdan bir parça koparırdı..
Ardı arkası gelmeyecek bu seyahatlerden birinde bozuk lavobayı dinliyorum.
İki mısrayı yanyana getirememek şiire olan sevdamdan
götürdükleriyle eş anlamda olsa gerek

Beşevler kavşağında biten yılların acısı hala iliklerimi sızlatıyor
Yenilgiyi yaşamayı itiraf etmenin zorluğu ile karşı karşıyayım..

Zamanın ardından yetişemeyeceğimi biliyorum
Yinede selamımı alan dostlar vefasız olmamalı

.......................Hep vermenin anlam taşımadığını artık anlar gibi oluyorum.

KAÇ ZAMANDIR ARALAMADIĞIM NOT DEFTERİM ELİMİN ALTINDA
Şiir düşlüyorum, az önce bir de orta kahve söyledim. Gelirse Köpüğünde hayallerimi eritecektim bir zaman sessiz sessiz......
mum ışığıyla duygularım birlikte parladı.

Bor, Ulukışla, Niğde ' Han duvarlarını' aradım. Faruk Nafız acaba bu otelde mi kalmıştı
İşte kahvemde geldi. Üstelik ışıklarda..
Tadı kalmadı duygusal olmanın.