Not Defteri Şiiri - Yılmaz Tosun

NOT DEFTERİ

karıştırırken eski dolabımı,seninle çekindiğimiz eski resimler gözüme takılı veriyor.
çarpışan otodaki,atlı karıncadaki,dönme dolaptaki mutlu ve gülen resimlere dalıyorum luna parkta çekindiğimiz,
duygu yüklü resimler,birinde kahkaha atıyoruz,öyle mutluyuzki çocuklar gibiyiz ama aslında koskoca gençleriz.
sonra bir ufak kağıt parçası düşü veriyor yere,yavaşça eğilip alıyorum çok çok eski bir not var üstünde,
sakın unutma yarın mayısın 10 u canımın doğum günü yazısı içimi parçalıyor.
doğum günündü ogün ama ne ben görebildim doğum gününü nede sana bir hediye alabildim baktıkça beni hatırlayacağın.
baktıkça o küçücük nota,eski günlere uzun bir yolculuk ediyorum hayalimde.
unutmak mümkünmü o rüya günler unutmak kolay mı seninle iken yaşadıklarımı.
içimi çekiyorum imrenerek bakıyorum resimlerine dönme dolapta,canım biliyor musun ben yüksekten çok korkarım,
nolur bırakma ellerimi bana sımsıkı sarıl derken çekindiğimiz resmin elimde kalan kalıyor,resmin biraz ıslanmış gözlerim dayanamayarak,
bırakmışlar göz yaşlarını resimlerinin üstüne bir resmini farkediyorum,
parkta bankın üzerine kucağımda boynuma iki elinle sarılmış resminin arkasında bir not şöyle yazıyor,
birgün olurda unutursan beni,birgün gelirde ayırırlarsa seni benden,birgün gelirde çok görürlerse bu mutluluğu bana,birgün evet o birgün gelirde özlersen beni,özlediğinde sarılmak istersen,gözlerin ararsa beni bu resimlere bak.
bakarken sakın ağlama herzamanki gibi sen yüreğimdeki gibi dim dik ayakta kal.
bu notu okuyunca silerek göz yaşlarımı sarılarak resimlerine uykuya dalıyorum sabahı olmayan uykuya hiç uyanamayacağım uykuya..

YILMAZ TOSUN