Not Defteri Şiiri - Gülbey Yılmaz

Bir anda dikildim, önünde
Beni karşında görünce  
Bakamadın yüzüme değilmi       
Eğdin başını yerlere geçtin, değil mi

Hiç aklından asla geçirmedin
Asla böyle olacağını düşünmedin  
Bunu hesap edemedin değil mi
Yer yarılsa girecektin değil mi  

Oysa biz hep sustuk
Kimsenin yüzüne vurmadık
El ne der dedik, zapt olduk
Allah'a teslim olup, sığındık.

Sabrı Dervişçe vede ermişçe yaşattık
Gelen okları, tazyikleri yok saydık
Bundan böyle bilmediğimizi sanmayın
Görmediğimizi, yıldığımızı sanmayın.

Not defteri konuşmuyorsa
Ve de hep susuyorsa
Bilinki kökümüz ve asaletimizdendir
Vede insan olma saygımızdandır

Hülasa bir gün koparsa fırtına
Düşerse namlı yiğitler yollara
Alevlenirse  ateşi ocağın
Sakın ola, önümüzde durmayın.