Not Şiiri - Zeynep Ece Arabul

Islık sesi çıkarırmış düşerken
Hani yer çekimine bir dayanabilse
6 yaşındaki kızı vurmayacak..

Kendi mi giymişti zamanında
Guantanamo’da turuncuları
Bu kez bir atımlık mesafede..
Elleri hâlâ kara, kızıla bulanmadı
Uzayan sakalına dolanmış
Ezilmiş öfkesinde
Aynı talimat saklı.
Kavruk yüzlü, ince sarı gülüşlü
Yaratanı biliyor belki
Oysa unuttu çoktandır
İhanet amacını

Hasmı küçük kız,
Çıplak duvarlar korur sanıyor;
Yaşı kadar vurdular sabahtan;
Meraksız ve ilgisiz
Ter içinde hamur açan anasına bakıyor.

Sınıra karşı duran
Mavi gömlekli abilerine
Kısa bir nottur ölümü
Siyah kravatlılara, merkezde
Her akşam haber uçuran..