Not Şiiri - Şair Otuzbir

Şair Otuzbir
80

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Not

yokmuş aslında öyle birşey
yok olan birşey mutlu etmiş bizi
yokluk ağlatmış gecelerce
olmayan birşey sarhoş etmiş bizi
en zor günlerimizde
kandırılmışmıydık
yoksa inandırılmışmıydık
aşk yokmuş ama
biz aşkımız için ölmüştük zamanında
ölmüştükte kimse görmemişti
kimse duymamıştı ölüm haberimizi
yokmuş aslında
bir yokluk uğruna ölmüşüz biz
bir yokluk uğruna yaşama tutulmuşuz
ne kadarda aptalmışız
ona ne kadar da inanmışız
bir gün sana
seni sevmiyorum diyincede
yine ağlamışız deliler gibi
yine feryadı basmışız kadere
zülme kedere ve tanrıya
herşeyin suclusu onlar gibi
yine suclamışız onları
alıskınlar nede olsa
suclu olmadıkları halde
suclu olmaya
yokmuş aslında öyle birşey
içimizdeki kıpırtının adı başka birşeymiş
ve biz hiç bilmemişiz onu
olsaydı bir gün bitermiydi
ve birgün bir ses sana
unuttum seni dermiydi
ve gidermiydi arkasına bile bakmadan
oysa sen göndermiştin onu
haklıydı ama sende haklıydın
yalanları kaldıramamıştın
kimse kaldırmazdı
ne sen nede bir başkası
gücüne gitmişti hayatındaki insanın
hayatın olan insanın
sana yalan söylemesi
ama artık hiç bir çaren kalmayınca
onu öyle bile kabul edesin varken
o sana demişse
istemiyorum diye
işte o zaman bitmiştir
kopmuştur ipi
ve düşmüşsündür uçurumdan
hatta gökyüzünden aşağıya
bulutların üstünden çakılmışsındır birden
taşlara,kayalıklara
ölmemişsindir ama
keşke ölmüş olsaymışsın
ölüm bile daha iyiymiş böyle yaşamaktan
zaten yaşamak denen şey
ibaret değilmi nefes almaktan
gücüne gitmemişmidir
senı beklıceğim diyen kişinin
arkasına bile bakmadan çekip gitmesi
ve seni orda
bir enkazın altına bırakıpta
elini bile uzatmadan gitmesi
seni bırakması
ona en ihtiyacın olduğu zaman
arkasına bile bakmaması
üzmüştür seni
ve anlamışsındır
aşk yoktu
olmayan birşeydi
inandığın
seni ağlatan
seni mutlu eden
ve ömür boyu içinde taşıdığın
koca bir yokluktan başka birşey değildi
böyle bir şiir yazmak bile
senin rahatlaman için fayda değildi
satırları yazıyordun ama
bilmiyordun ne yazdığını
içinden ne gelirse
dökülüyordu parmaklarından
içinden ne geçiyorsa
hiç bir yalan olmadan
ve en doğal şekliyle tüm duyguların
bir gün gidiceksin dediğimde
gülüyordun sadece bana ama
gördünmü bak aslında aynadakine gülmeliydin
bana gülmen boşunaymış demekki
aslında aşk rüya da olabilir
9 aylık koca bir rüyaydı bizimki
ve uyandık
kalktığımızda yoktu öyle birşey
bitmişti herşey
yabancılaşmıştık
kopmuştuk birbirimizden
et ayrılmıştı tırnaktan
ve kanlar
tırnak kopup gitmişti
ama et kanlar içindeydi
işte tırnak sendin kopup giden
ve bıraktığın et parçası kanlar içinde
geçmez mi
elbet geçer
ama eskisi gibi olurmu sanıyorsun
asla olmaz
dönsende olmaz
ağzınla kuş tutsan da
eskisi gibi olmaz o et parçası
seni özledim
ama sen gittin
alışamadım sensizliğe
ama olsun alışmam gerek belki de
seni sensiz yaşamayı becermeliyim
yoksa farkeden birşeyde yok
senden sonrası olmadı
ve asla olmıcakta
ve birgün ölürsem eğer
sakın arkamdan ağlama istemem
o gözyaşlarını boşuna akıtma
çünkü ölümüm senin yüzünden
eğer ölümüme ağlıcaksan
ben ölmeden bana geri gel
ama aşk yalanmış
bunu kabullenmek cok zor
cunku o kadar yasanan sey
o kadar hatıra
hepsi bosunamıydı
biz bosuna mı mutlu olduk
bosuna mı kaçamak sevişmelerimiz oldu
boşuna mı sırf beraber olmak için yürüdük
minübüs paramız varken cebimizde
herşey bosunamıydı
bunu kabullenmek cok zor
bunu kabul etmek cok zor
bunu kabullenmek cok zor
bunu kabul etmek cok zor
ama sucluydum ben
evet herşeyi ben yapmıştım
hatta dünya benim yüzümden ısınıyordu
küresel ısınmanın suclusuda bendim
nükleer silahları ben çıkardım
atom bombasını hiroşimada ben patlattım
ıraktaki küçük bebeklerin katilide benim
dağdaki askerleri öldürende benim
ve insanlar sigaradan ölmüyorlar
onlarıda ben öldürüyorum
ve birgün
kendimide öldürücem
arkamda bıraktığım tek not
seni hala çok seviyorum
ve ölüncede sevicem.

Şair Otuzbir
Kayıt Tarihi : 1.8.2009 23:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Şair Otuzbir