Nostaljik raylar Şiiri - Göknur Albasan

Nostaljik raylar;

Nostaljik raylar
BeğenAntolojimYorumlarPaylaşTweetle
Nostaljik rayları görüverince
Çocukluğum aklıma geldi
Ne yolculuklar yaptık sayısı belli değil

İnsanların yaraları her halinden okunuyordu
Çeşit çeşit dertler vardı
Çocuktuk anlayamıyorduk,
Şimdi ise her bir çizginin anlamını öğrendik,

Kimileri mutluydu
Yüzlerinde şevinçler vardı,
Gözlerinin içi güldükçe ele veriyordu

Bazıları telaşla
Hayatı yakalamaya çalışırdı,

Bir baba almış kestanesini
Evinde neşeli akşam
Hayali kurardı,

Biz çocuktuk;
Bazen tren camından
Evlerin Işıklarını sayıp
Oyunlar oynardık,
Bilmezdik
Her bir ışığın ne anlamlar barındırdığını,
Yolculuk sıkıcı olmasın diye
Geliştirdiğimiz oyundu sadece

Öyle işte çocukluğumda
İzlediğim insan tipleri gözümün önünden
Geçiverdi