Nostalji Treni Şiiri - Yılmaz Aybar

Baharlar bir güler yüze benzerdi,
Mevsimlerin tadı vardı eskiden,
Yazlar yaza, güzler güze benzerdi;
Nedir ufkumuzdan çekilip giden?

Çoktadır çıktı kış olmaktan kışlar,
Karalar giyindi kar rengi kuşlar,
Nerde kaldı bereketli yağışlar?
S.O.S. sinyali veriyor siren.

Bahçeler değişti, gül açılmıyor,
Bülbülün sesinden aşk saçılmıyor,
Gönül çeşmesinden hiç içilmiyor,
Çıkarcılık oldu bizi bitiren.

Çıkmazlara daldık çıkar uğruna,
Doğanın hep hançer soktuk bağrına,
Delip geçti tâ ozonun ardına,
Yaşamanın bekâretidir yiten.

Çevre dediğimiz güzel kirlendi,
Yeryüzü yetmedi, göğe fırlandı,
Uzay çağı etrafında turlandı,
Yine de geçmiştir gözlerde tüten.

Nostalji diyoruz özleyişlere,
Dalıyoruz anılarla düşlere,
Paydos çekemezsek bu gidişlere
Korkarız ki artık kaçacak tren..