Nostalji Şiiri - Zahide Handan Erengil

Söz verir misin bana,gönlümün efendisi,
Çağırsam gelir misin soğuk bir kış gecesi
Uzun zaman gelip geçti görüşemedik
Özlemlerle mazimizi yad edemedik

Bir yanımızda canlanan hatıralar var
Bir yanımızda da unutulmayan yıllar
Kimi zaman acıtır,derinden yaralar
Kimi zaman da, güldürür bizi anılar.

Gel hayatımızda yeni bir sayfa açalım,
Kırgınlığı unutup yeniden kucaklaşalım,
Birlikte nostalji yaşayalım sabah olmasın
Gecenin gizemi bitip, güneş doğmasın

Sen le ben el ele gözgöze hiç konuşmadan,
Nostalji şarkılarını dinleyelim çalan radyodan
Haydi dans edelim birlikte hiç yorulmadan
Ne olur bitmesin bu rüya gerçek olmadan.

Bakma saatlere geldiğin zamanı durdurdum
Belki gitmezsin diye yoksa hayal mi kurdum?
Yıllarca bekledik bu anı,bir gün gelecek diye
Gerçek oldu rüya,yıllardan sonra bize hediye.

Artık huzur doluyum gözüm kalmaz arkamda
Sevdiğim bana uzaktı şimdi ise karşımda
Söz verir misin bana olacak mısın yanında
Ecelin soğuk nefesi kapımı çaldığında

Söz verir misin bana olacak mısın yanımda
ECELİN SOĞUK NEFESİ KAPIMI ÇALDIĞINDA...