Bir kucak anı kaldı,
Pembe sardunyalı sokaklardan.
Babamın tebessümlü bıyık altı gülüşleri,
Anamın cefakar serzenişleri, odalarda çınlayan.
Patlak toplarla oynanan istoplar,
Çelik-çomaklar, gazoz kapakları.
Ve kartpostal kolleksiyonlarının hayali kaldı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim