Nostalji Şiiri - Necdet Arslan

bir ressam olur muyum zamanın ve mekanın
büyüsüne kilitlenebilsem

öykünerek
içselleştirerek
yaren olarak ruhuyla

vurup gitmek ötelerde bir yerlere doğru

o ufkun ardına
bütün barikatları yıkarak
kaybolmuş topraklardan geçip

top çevirir gibi kendi sahamda

bayramların tümünde
fuarların tümünde
festivallerin tümünde

( insanlar en korunaklı yerde tutulmuştur )

durup durup düşünerek yazmak
bilemedim sonun nerde başlayıp biteceğini

derler ki paletim fırçayım boyayım
iltica ederim o resmin içinden

bir yabancı gibi geçip de karşısına tuvalin
eğilerek bükülerek özümseyerek parıltıları
geçerek kendimden

oysa
ıssız sokaklarda kalmışım
denizin,güneşin çağrısındasın
başka mekanlar yarat
başka mekanlarda buluşalım
sana oralardan birinde
taşı toprağı altından selamlar yollayayım
yeter ki dursun zaman
kudurayım