Nostalji Şiiri - Gul Su

Biraz eskiye gitmeye ne dersiniz.
Çocukluğumuza mesela.
Anne elinden yapılmış,buram buram kokan,sevgi dolu,aşkla oturtulmuş sofralara.
Kahkahaların havada uçuştuğu,bir müzik noktasının sesi gibi kulaklarımızda yankılanan,melodi gibi değil miydi.
Sabah kalktığımız ilk anda,
sarmazmıydı baba özlemi.
Akşam pencere kenarında iple çekmezmiydik
iş dönüşlerini.

Büyüyoruz...
Büyüdükçe,özlüyoruz o günleri.
Geçmişlede yaşanmıyorki.
Canın yandığında
yada yanlız kaldığında...
özlemle anmak kalıyor eskiyi.
Annenin sıcacık şefkatli kollarını.
Babanın sert görünüşünün altındaki o yufka yüreğini.
Sadece özlemle anmak kalıyor geriyi.