Nostalji…-1- Şiiri - Hasan Ceylan

Yıl 1970-1971
Sultanahmet Sanat Enstitüsünde
Öğrenciyim…seneninde son günleri.
Bir Edebiyatçımız vardı Mehmet Küçük…
Küççük..
Allahın hakkı 3 derler,3 anısı var Küçüğün
Birincisi;
Serbest kompozisyon yazdırmıştı..
Malum şimdilerde de her şey sorun…
Eskiden de öyleydi belki ama….anlayamazmışız meğer
Yine kırk kişilik sınıflar yani..
Kompozisyon sınav sonuçları ve iki örneği
Biri ben,diğeri unutamadığım..
Emel Sayın vari …Ğabnütsü Amles..
Bizim yollarımız kesişmişti demek..Ayşegül Hanımla
-Buram buram hecesi ve çoçuksu saflığı,gülümseyişi…
Benim metni yerden yere vurmuştuki…
Menemki Memleket Sevdası..Ana Tema Bir Millet Uyanıyor
Binbir güçlükle ve zorlukla…Ama kazanılıyor Savaş..
- herkes bana göre zevkü alem içinde..zevkü alem
Men mi …ekmek kavgam,kavgamız içinde,hayatın içinden!
İkincisi;
Senenin son günleri
Kaçağımız,kuçuğumuz yok,ceptede beş para..
Yani şimdiki gibi değil..!
Devamsızlıkta pek yapamazdım,yapmazdım yani…
Evden bir kitap aldım,gazeteylede kapladım
Ne adını bilirim,ne sanını…kültür fukarasıyızda..!
Zil çalmaya 5 mi desem,10 dakka mı ne var,
Hocamız anlatıyor ama..dinleyen yok,herkes kandi havasında..
Bende orta sıralarda ve dipte
Masanın üstündede değil,cekmecesinde
Dalmış..okuyorum…sarmış demek ki meret..!
Anaaa..
Bir hışımla geldi,kitabımı bir bıçak gibi çekip
Şırrak diye masaya vurup
Vede çekiştirerek..kalk bakalım tahtaya demez mi…
Derhal o curcunadan eser kalmadı..Aşayiş berkemal…
Oku bakim… İstiklal Marşını..
Bizim dönemlerimizki, kitap bile doğrudürüst yok,
Hocalarımız hep notlarıyla idare ederdi…
Ve olanlardada İstiklal Marşı olmazdı..
İlk iki kıta..Allahın Emri..3 kıta şöyle böyle zorlayarak…
Gerisi nafile…
Kitabımı karıştırdı…
Ve başladı Nazım Hikmetin Vatan Hainliğinden
Ve…ve..
Şaşırmıştım,..ve avanak avanak bakakalmıştım…mahçuptumda..
Neyseki ders bitti borazanı,kurtarmıştı elinden
Kesin karneme iyi gelmesi gereken Edabiyat 4 gelmez mi…
Tek dersden…tekders sınavına kadar.., zoraki güç bela kefeni yırtmıştım
Üçüncüsü:
Yıl sonuydu demek..,arkadaşlarla pikniğe gitmiştik
Sanırım benide götürmüşlerdi…Belgrad Ormanlarına..
Pikniğe,gezmeğe..
Yokuş aşağı bir yol kenarında,Azmi,Coco,Piç Bülent,Picoz,ben…
Bizim Küçük Memet yukardan aşağı süzülerek
Bir başına yanıbaşımıza gelmez mi…
Nede olsa hocamızdır.Gariban ve zavallığı,tek başınalığından belli
Buyur ettik..
Zıkkımlandı böreklerimizden,çöreklerimizden..
Bir yaz sefası serinliğinde,Ormanda uzanıp kafa dinlemekte
Bir zevktir…zevk..! ….uzandı bir müddet
Zulada tavlayı görmesin mi..
Hadi gelin bakalııım…Sıraya koydu bizimkileri
Yalaklıklarından mı,acemiliklerinden mi gerçekten
Bilmem,bilemem..
Tezgaha sürülen meta gibi..geç bakalım dedi..
Zar bu…Ağzı kulaklarında Mehmet hocam..susupus..!
Ama kaçırıverdi ağzından baklayı…
-Seni nasıl bıraktım ama..!
Herkes ve ben donakalmıştık adeta…Ne diyordu bu adam..
Hayda…!
Ukalalığımın başlangıcı o zamandır anlaşılan
-Tek dersde de olsa geçiverdimya hocam işte…
Neyse…tad tuz kalmamıştı anlaşılan..
Bizimki aheste aheste kalkıp giderken…
Mırıldanıyorduk..duyulabilecek sesle…
-Yürrü hemşerim,ense traşını görelim..hayda bire..!