Norveç semalarında bok olmak istemiştim bir defa,
Sonra anladım ülkemde insan olmak etmezmiş,
Kendi bokumuzda boğulmak zorunda kalsak da.
Bir sesten çıkan her tınıyı dinlemek istiyorum sanki,
Hakaret etmesin kimse ses tonuna,
Bazıları çok feci sevebiliyor,
Bir insanın sesinin her tonunu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta