Nöron Romayı Yakmış Şiiri - Fahri Bulut

NÖRON ROMAYI YAKMIŞ
Saçının tek teline, yobaz dan zarar olsa,
Kadınlara düşmanlar, kara çarşafa soksa.
Saygısızlık yaparak, bir tek bir fiske vursa,
Nöron Romayı yakmış, ben dünyayı yakarım.

Kendini bilmez biri, kızsa hatırın yıksa,
Bir köşede ağlasan, gözün den kan yaş aksa.
Dik başın eğilerek, boynun bir yana yatsa,
Nöron Romayı yakmış, ben dünyayı yakarım.

Tırnağına taş değse, ucu biraz kanasa,
Ağzından ah, of çıksa, azıcık canın yansa!
Kanayan tırnağına, bir karasinek konsa,
Nöron Romayı yakmış, ben dünyayı yakarım.

Bir anda yağmur yağsa, sırılsıklam ıslan san,
Yıldırım çakıp düşse, birden tutuşup yansan,
Can havliyle koşarak, gelip bana sarılsan,
Nöron Romayı yakmış, ben dünyayı yakarım.

Saçın başın tarumar, üşüyüp hastalan san,
Ateşin kırka çıksa, yatağa düşüp, yatsan.
Öleceğim diyerek, korkup doktor çağırsan,
Nöron Romayı yakmış, ben dünyayı yakarım.

Rızaoğlu, yaşamdan mutlu değilim desen,
Feryat, figan ederek, iki dizini dövsen.
Mesut değilim diye, birde ölüm istesen,
Nöron Romayı yakmış, ben dünyayı yakarım...
Nöron Romayı yakmış, ben dünyayı yakarım...
Nöron Romayı yakmış, ben dünyayı yakarım...
19 MART 2008
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU

Can dostlarım, güzel insanlar,şair arkadaşlarım,
Sevginin yüceliğini bu şiirimle anlatmaya çalıştım
dilerim beğenirsiniz. Yürekleriniz dert, gözleriniz ağıt görmesin.
Ellerinizden kalem, kalpleriniz den sevgi dilleriniz den şiir hiç ama hiç eksilmesin. Saygılar...Sevgiler…