Varla yok arasında bir yerdir şimdi yaşam ve öfke ile sevinç en hassas terazinin kefelerinde eşit basmaktadır. Sevgiler kötürüm, kavuşmalar bir cambaz ipinde acemice, çocukluk ise dikenli bir patikada son sürat yalın ayaktır.
Bu normale gidiştir elbet. Antartikada aktif bir volkan gibi, mevsimler gibi, yeryüzü, yedi kıta, yedi milyar, yetmişyedi sülale gibi,
En canlılık belirtisiyle göz kırpıp nefes alıp veren ilk insan Adem gibi artık normaldir herbiri.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta