Normal Güneş Şiiri - Emre Doğan

Normal güneş doğmuştu
Her zamankinden
Nefesimi bir alıp verirken
Yüzümü daha yıkamamışken
Ağzımdaki yaralar sızlarken…

Mavili lacivertli bir yaka gibi fışkırmış gömleğinin düğmeleri suratına
Sorucu ve kızgın iki çift göz yırtar bedenimi deler geçer karşı duvara
Günahsız ellerin günaha aşina bedenleri gibi yorgun ve şefkatli
Suratımda kırgınlık.

Sormadan kabullendim gerçekleri sahteye çevirenleri
Ne yapsam aynı kapıya çıkacaklar biliyorum çırpınmak boşa
Aynı tene yapışıyor her seferinde yalancı sivri dilleri
Yalar yutar her bildiğini bilmemiş gibi gösterir cennet bekçileri.

Normal güneş doğmuştu
Kurtarın beni grinin ardından
Saklanamama az kaldı
Ağzımda yaralar sızlarken…