Normal Şiiri - Ali Bal

Normal
Ali Bal

Düşler sokağı derlerdi hayalimde kaldığı kadar,
Ne çocuklar oynardı orda.
Çeşmesinden su içerdi kana kana,
Misket oynardı, seksek oynardı bir yanda,
Analar hep ana, babalar baba,
Çocuklar hiç bitmeyecekmiş gibi çocukça,
Ebeler dedeler di geçen zamanın tek farkında,
Uyanmak istemediğimiz rüyalarda,
Düşler sokağıydı kalan tek hatıra,
Kerpiçler solardı, dökülürdü kaldırımlara,
Çarptıkça her yağmur duvarlara,
Silinirdi dökülen topraklarla,
Kalan her an her hatıra,
Meydan okuyan birkaç ev vardı yıllara,
Terk edilmiş, kapanmışken insanlara,
O güzelim insanların sesleri duyulur gibi,
Organik; yapmacık gülücükler den Ari,
Yapmacık sohbetlerden, maddeleşmiş sevgilerden,
Şahitlik ederdi azda kalsa insanlara.
Her varlığın doyumsuz açlığı gibi,
Her şeyin huzursuzluk yapıldığı anlara,
Seslenirdi belki yarınlara.
Her şeye rağmen mutlulukların, dostlukların,
Var olmasını doğruca, dostca.
Düşler sokağı, hayal mayal aklımda,
Kafiye Teyze, Cennet Hala, Elif teyze, Mehmet amca...
Pinokyo bakkaliyesinin rahmetli Sağ sol kurbanı amca..
Düşler sokağının güzellikleri...
Hala durur hayallerimde.
6.5.2015 balix

Ali Bal