N'olur Şiiri - Kazım Üçok

N’olur;
Çıkıp gelsen bir gece vakti
Hayal gibi düş gibi
Gelip kurulsan gönül tahtıma
Sanki hiç gitmemiş
Hep buradaymış gibi

N’olur;
Sabah olmadan
Geceler yorulmadan
Yıldızlar suya inmeden daha
Ay buluta dolanmadan
Odaların sağır ve sessiz kaldığı
Duvarların konuşmadığı o saatlerde
Bir hançer gibi çıkıp gelsen, n’olur!

N’olur;
Böyle bırakıp bırakıp gitmesen
Yokluğunla kahretmesen
Hasretinle yakmasan
O kapkara;
O zamanın ilerlemediği gecelerde
Beni böyle çaresiz, böyle perişan
Böyle darmadağın bırakmasan, n’olur!

N’olur;
En suskun saatinde sokakların
Gelip dursan kapımda
Haber versen, haykırsan
Ansızın uyandırsan beni karabasan uykulardan
Ansızın uyandırsan
Hep yanımda kalsan, hiç gitmesen
Kahır dolu şiirler yazdırmasan bana
Beni böyle sitemkar böyle perişan
Böyle derbeder etmesen, n’olur!

Ellerini bir tutsam, sussam
Sustukça konuşmasam
İçimde birikenleri anlatsam sana gözlerimle
Saatlerce, günlerce hep böyle kalsan
Kimseler duymasa, kimseler bilmese
Seni bir çocuk gibi kollarımda uyutsam, n’olur!

N’olur;
Bu gelişin her gelişinden bir başka;
Her gelişinden özel olsun
Ne başında bir dert, ne gönlünde keder olsun
Bu gelişin; bin geceye bedel olsun!
Ansızın çıkıp gelsen bir gece vakti;
N’olur!..