Noktayla Ölüm Ara/sında

..bir kez daha sessizce başlarken 'ben'...

/sayfalar tükettim hayata karşı,
ya da ben öyle sanmışken çoktan,
bir hayat tükettim, kalmışlardan/

/sindi ruhuma talihsiz zaman..
sindi ruhuma geçip giden parmaklar
rüzgarlarsa beni alıp giden buralardan?
nefes almak artık neye yarar? /

/baş ucumda hayat kitabımı sıralarken ben,
kalemim öyle dost
öyle sevgili bana derken,
güneş her gün doğarken kendi yerinden,
ölüm daha nicelere yarar/

/baş harfi adımlarsa;
çocukluğumun..
anılar silinmez olmuş çoktan,
ben-se bu girdabımda
küçüklüğe hayran kalırım./

/ve daha çok yazılansa hayat denen şey;
gülüp geçer bakarım,
kulaklar duymassa derinden,
bir hevese bakarım./

/şimdi naifimsi nefesimle,
gizlerimde yaşarım,
bir gün ya düşler noktalanırsa,
toprağıma bakarım! /

2009/