Noktayı Koydum Şiiri - Necati Ocakcı

Rabb’ıma çok şükür, bu yaşa geldim
Hayattan, gereken dersleri aldım
Gün oldu ağladım, gün oldu güldüm
Dünyanın neşesi, zevkine doydum
Artık üzüntüye, noktayı koydum.

Geçmişi düşündüm, olgun yaşlarda
Kendime yer buldum, renkli düşlerde
Emekle çalıştım, türlü işlerde
Pırasa doğradım, soğan da soydum
Gündelik işlere, noktayı koydum.

Veresiye sevmem, alırım peşin
Kellemi verirdim, uğruna hiçin
Dünyaları yaktım, sevdiğim için
Serde gençlik vardı, biraz da toydum
Fırtınalı aşka, noktayı koydum.

Hiç dolu olmadı, keseyle kasa
Değer de vermedik, özetle, hasa
Gündüzler uzundu, geceler kısa
Her denilen şeye, inanıp uydum
Kötü arkadaşa, noktayı koydum.

Bazen sabahladık, dışarıda kaldık
Komşunun bağından, erik de çaldık
Güzel şeyler yaptık, dualar aldık
Yetime yoksula, hep acı duydum
Çıkarcı dostluğa, noktayı koydum.

Görseniz taşları, ezer geçerdim
Nerde güzel varsa, onu seçerdim
Yedi veren güldüm, daim açardım
Boz bulanık akan, çağlayan suydum
İnişe, çıkışa, noktayı koydum.

Necati kuş idi, her dala kondu
Oturdu maziye, geçmişi andı
Şaşaa, tantana, hiç bitmez sandı
Kış oldu üşüdüm, ayazda buydum
Hevayla hevese, noktayı koydum.

Gönül Dostlarımdan:

Ne günler geçirdim, ne cefa çektim
Verimsiz toprağa tohumlar ektim.
Ardıma dönüp de, şöyle bir baktım
Zaman kuyusunu tırnakla oydum
Gördüm sonu yoktur, noktayı koydum
tayyary- konya

Ufak tefek şeyler dert oldu bana
Kuştüyü yasatıklar sert oldu bana
Ne harabe hanlar yurt oldu bana
Susuz bir çeşme viran bir köydüm
Geçici her şeye noktayı koydum..
...................Seyfeddin Karahocagil