kendimi
bir nokta gibi
hissediyordum...
bir çok noktanın bulunduğu
dünya denen gezegende
o gezegen ki
sonsuzluğun kucağında
kendisi bile değildi
işinin farkında
o'na ayet olduğu
söylenmese...
ben,
bir noktaysam
bu erişilmez alemde
birleşip çizgiye dönmeliyim
diğer noktalarla...
konmadan
bir yazının sonuna...
Fikret Turhan-Yalova,
23.11.2014
Kayıt Tarihi : 23.11.2014 10:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!