Noktasını düşünmeden başladık
Yüreklerimiz ses verdi önce
Sonra yokluklar başladı
Ne başı vardı bu yolun, ne de sonu...
Sadece gözler, eller,martılar ve dalgalar...
Dedim ya noktasını düşünmeden başladık.
Bir parça sevgi sunduk birbirimize
Derken, birleşti dudaklar...
Herkesten gizli, birşeyler yaşadık
Ve sonra ayrılık
Bilen kim var ki...
Sadece gözler, eller, martılar ve dalgalar...
Gece neden karanlık biliyor musun?
O da bizim gibi noktasını düşünmedi.
Ve o günden beri güneşi görmedi...
Kayıt Tarihi : 16.7.2008 20:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/16/noktasini-dusunmeden-basladik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!