Karanlığa yolculuk,yok bu girdaptan çıkış.
Yetmez anlamak için,durup bir kere bakış.
Ağlamak kafi değil,pişmanlık fayda vermez.
Tüm gücünü toplasan,almaya elin ermez.
Oturup kendim yalnız,düşüncemle baş başa.
Anladım ki sonunda,baltayı vurdum taşa.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Cepheler değişiyor,ayrılığın zamanı.
Kader hükmünü koymuş,belli ki yok amanı.
Mazeretler geçersiz,artık son duraktasın.
Değişik bir âlemin,eşiğinde noktasın.
tebrikler üstad her şiirinde ayrı bir tasavvuf ezgisi seziyorum öğüt varı içten yazılmış duygular.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta