Noktalı Gün Şiiri - Orhun Basat

1

Ölümler çizdiler gözlerime – mapusane parmaklıklarıyla –
Bir darağacıyla noktaladılar günlerimi.
Özgürlüğümü aldılar elimden, üstümü aradılar.
Yasakmış, içeriye sokamazmışım ümitlerimi,
Hem neyime gerekmiş artık onlar,
Sonra; karış karış aradılar gözlerimi,
Karış karış seni buldular..
Şimdi, kulaklarımda bir senin sesin çınlamakta,
Bir de koğuşta her gece duyduğumuz kilidin sesi.
Yarın otuz altıncı günü bu kırık yaşamın,
Sen burada neler olduğunu bilemezsin,
Gündüzlerle başladığını bilemezsin akşamların,
Bilemezsin ki..

2

Geceler hiçbir yerde böylesine korkunçlaşamaz.
Rüyalarım dar ağacımı süsleyen tarla fareleriyle dolu,
Çocukken bir tanesini, boynundan bir sicimle asmıştım,
Şimdi öçlerini alacaklar,
Ölüm marşımı, bahar şarkılarını bırakıp bir yana;
Ağustos böcekleri çalacaklar..

3

Beyazı sevmezdim ben, bilirsin,
Bana beyaz bir gömlek giydirecekler,
Umarım, güneş gene doğmamış olacak,
Çingene celladın paketinden bir sigara verecekler,
Alay edercesine soracaklar son arzumu,
Seni isteyeceğim,
Altımdan sandalyeyi çekiverecekler,
Darağacındaki açıları ikiye böleceğim...