Ekmeğin kokusu
Toprağın
Denizin
Kır çiçeklerinin
Dahası elmanın
Soluğa sinen kokusu
Yani cümle
Duyularımızı
Var eden kokular
Toplaşıp
Beyin hücrelerimi
İstiladaki kokuna
Ne zaman katıldılar
Katıldılar da
Alıp seni
Sessizce
Bırakıp beni
Sarhoş
Günlerden
Gecelerden
İlle de
Akşamlardan
El etek çekip
İzsiz buzsuz
Ne zaman gittiniz
Bu saman tadı zaman
Bu zulüm şehir
Ayıldığımdan beri
-ki gecikmektir hep
ayılmak-
Direncimi kemirmekte
Sonsuz zaman
Koca şehir
Ve ben
Olancam
Damla kan
Ve acınası
Puslu
Gözlerim…
Kayıt Tarihi : 22.6.2007 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!