Boşluk bırakma bende...
İki nokta üst üste koyma hiçbir zaman.
Ne tırnak içerisine alınacak kadar büyük sözler dökülsün ağzından,
Ne de karın ağrıtacak kadar virgüller bırak arkanda...
Parmak kaldırma konuşmak için, müsade bekleme!
Ne ünlemlerinle ürküt, ne de üç noktalarınla merakta bırak.
Unutma virgül bir yudum nefes almak içindir...
Karşındaki insanı yıllar süren tamamlamalarla boğuşturmak için;
Ne sana sunulmuş bir silahtır, ne de iki aşığı ayırmak için adının arasına konulan 've' dir...
Cümlelerin başlangıçların için olsun hep!
Son noktayı koymak için değil(.)
Eğer sorgulayacaksan net konuş önce.
Şeffaf ol ki; parantez içinde açıklamak zorunda kalma halini.
Öyle bir tanıt ki kendini; 'ki' yi ayrı yazmasan da anlam bozulmayacak kadar anlayayım seni...
Söz söylemek için konuşma çizginin konulmasını bekleme.
Çizgini aşma yeter!
Bir umuda bin inançta sığdırabilirsin, bin telaşta...
Sözcükler senin elinde...
Yeter ki kelime oyunu yapma: NOKTALAMA İHANETLERİNLE...
Kayıt Tarihi : 2.5.2015 15:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

güzel bir şiir okumuş oldum.. yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (2)