Noktalama Şiiri - Beyhan Oral Bayram

Başlanmamış bir cümle,
Noktasız virgülsüz bir hayattı özlemim.
Kalbim sıkışana kadar soluk almamalıydım
Durmamalıydım.
Yorulana dek demiyorum,
Çünki ben yorulmamalıydım.
Solgun bir düş değildi aradığım
Kırmızı olmalıydı her yer, hatta eflatun kokmalıydı
Bir tokat gibi yüzüme inmesinden korkardım kapıların
Bir tokat gibi sona ermesinden eflatun kokulu hayatımın.
Türkçenin coğrafyasında gezinirken öznemi koyacak yer bulamıyordum.
İçimdeki özneyi cümle içinde bile kullanamazken
Ben o özneyi kırkyama hayatıma eklemek istiyordum
Ne garip!
Soru işaretlerinden yıkılan gövdemin ayak ucunda
Sebebini soramadığım anlamını bulamadığım noktasız bir ünlem oluşun.
Ben senin düşlerine iki nokta üstüste koymaya çabalarken
Sen hayatıma yeni bir tırnak açmaya çalışırdın.
Kopamazdım bol duraklı yolculuğumdan,
Durup dinlenmek,yüreğimi serinletmek isterdim durgun bir suda
Ta ki kelepçelerimi çözdüğün
Gözlerimdeki noktayı kirli bir silgi ile eflatuna boyadığın o ana kadar
Şimdi sesleniyorum duygularıma
Ket vurmayın yorgun ayaklarıma
Evet Sanem sende artık hayatını noktalama..